Tara is in het Tibetaans Boeddhisme een emanatie van de bodhisattva van mededogen Tchenrezig. Ze is ontstaan uit de tranen die uit zijn ogen opwelden toen hij het oneindige lijden van de wezens in samsara aanschouwde. In het Tibetaans Boeddhisme is er sprake van 21 Tara’s. Allen bevatten ze de essentie van de bodhisattva van mededogen.

In de Tibetaanse traditie is de Tara-praktijk bij iedereen bekend: arm of rijk, jong of oud, monnik of leek, iedereen kent de lofzangen van buiten.

Tara wordt door de Tibetanen ervaren als de moeder van het Tibetaanse volk. Ze staat bekend om haar directe tussenkomst in kritieke situaties.

Terwijl de groene Tara vooral wordt verbonden met de bescherming tegen angsten is de witte Tara gelinkt aan het langlevenaspect. De witte Tara manifesteert zich om uiterlijke en innerlijke obstakels op het pad van de bevrijding weg te werken. 

Het belangrijkste uiterlijke obstakel is de dood. Door de intense beoefening van de witte Tara worden de oorzaken voor het bekomen van een kostbaar menselijk lichaam en een lang leven tot stand gebracht.